Ahmet Hakan hala hiçbir söz etmemiş gibi, ilk söylediklerinin sadece "ağır bir eleştri" olduğunu sanıp; Mehmet Aslantuğ'un kendisine "kuduz gibi yaşıyorsun" lafını kullanıp kendisini lekelemeye çalışıyor.. Peki ne oldu?
Ahmet Hakan yazdı diye Mehmet Aslantuğ'un jantiliği bozulmadı..
Mehmet Aslantuğ kuduz dedi diye de Ahmet Hakan kudurmadı..
Aslantuğ'u sevenler sevmeye devam ettiler..
Hakan'dan nefret edenler etmeye devam ettiler..
Ne Aslantuğ'u seven biri artık O'ndan nefret ediyor.. Ne de Hakan'den nefret eden biri artık O'nu seviyor..
Kimse kusura bakmasın ama argo lafları severim, hani ne derler.. Öyle g.te böyle . . . .
Ahmet Hakan'ın 17 ekim pazar saldırısı içeride..
Bir cila daha döküldü
HERKESİN “İyi bir insan”, “Efendi bir adam” ya da “Çok janti biri” diye nitelendirdiği kişilerin cilasının bu denli kolay dökülmesi beni çok üzüyor.
İşte bakın:
Hepimizin “İyi bir insan”, “Düzgün bir sanatçı” ve “Efendi bir adam” olduğuna rahatlıkla tanıklık yapabileceğimiz Mehmet Aslantuğ, çektiği filme yönelik biraz ağır sayılabilecek bir eleştiri karşısında nasıl da efendiliğini bozuverdi.
Bana “Kuduz gibi yaşıyorsun...” dedi, diyebildi.
Hep söylerim, yine söyleyeceğim:
Bir insanın medeniliği, kibarlığı, nezaketi, jantiliği konusunda karar vermeden önce mutlaka bir sınamadan geçmesini beklememiz gerekiyor.
Ortada eleştiri yokken herkes kibardır. Bir eleştiri söz konusu olduğunda da kibarlık korunabiliyor mu? Mühim olan budur.
Mesela Mehmet Aslantuğ, çizdiği imaja uygun bir şekilde, benim ağır sayılabilecek eleştirime şık, zarif, nazik, haklılığını ortaya koyan bir yanıt verseydi...
Böylece hem benim ağır yüklenişimi açığa düşürmüş olurdu, hem de jantiliğine halel getirmemiş olurdu.
Bu durumda bana da mahcup olmak düşerdi.
Ama “Bir kuduz gibi yaşıyorsun” diyerek...
Tahammülsüzlüğünü gösterdi, yatak odası sesiyle yaptığı o bilmiş konuşmaların ne denli yapay olduğunu ortaya koydu, o kadar da efendi olmadığını gösterdi.
Kısacası bir cila daha döküldü.
HERKESİN “İyi bir insan”, “Efendi bir adam” ya da “Çok janti biri” diye nitelendirdiği kişilerin cilasının bu denli kolay dökülmesi beni çok üzüyor.
İşte bakın:
Hepimizin “İyi bir insan”, “Düzgün bir sanatçı” ve “Efendi bir adam” olduğuna rahatlıkla tanıklık yapabileceğimiz Mehmet Aslantuğ, çektiği filme yönelik biraz ağır sayılabilecek bir eleştiri karşısında nasıl da efendiliğini bozuverdi.
Bana “Kuduz gibi yaşıyorsun...” dedi, diyebildi.
Hep söylerim, yine söyleyeceğim:
Bir insanın medeniliği, kibarlığı, nezaketi, jantiliği konusunda karar vermeden önce mutlaka bir sınamadan geçmesini beklememiz gerekiyor.
Ortada eleştiri yokken herkes kibardır. Bir eleştiri söz konusu olduğunda da kibarlık korunabiliyor mu? Mühim olan budur.
Mesela Mehmet Aslantuğ, çizdiği imaja uygun bir şekilde, benim ağır sayılabilecek eleştirime şık, zarif, nazik, haklılığını ortaya koyan bir yanıt verseydi...
Böylece hem benim ağır yüklenişimi açığa düşürmüş olurdu, hem de jantiliğine halel getirmemiş olurdu.
Bu durumda bana da mahcup olmak düşerdi.
Ama “Bir kuduz gibi yaşıyorsun” diyerek...
Tahammülsüzlüğünü gösterdi, yatak odası sesiyle yaptığı o bilmiş konuşmaların ne denli yapay olduğunu ortaya koydu, o kadar da efendi olmadığını gösterdi.
Kısacası bir cila daha döküldü.
Ahmet Hakan | Hürriyet
1 yorum:
Bazı insanlar doğuştan ve yetiştiriliş tarzlarından dolayı asildir.Bazılarıda o asillerin arasında yer alabilmek adına her türlü figüranlığı yaparlar ama ne yaparlarsa yapsınlar o asalet üzerlerinde sırıtır.Bence durum bundan ibarettir.Görünen odur ki ortada bir film eleştirisinden çok bir kişiliği kıskanma,bir doğruyu yok etme çabası vardır.Boşunadır.
Yorum Gönder