Cem Karaca'yla yaşadığım bir anımı anlatacağım sizlere..
6 yıl önce bugün yani
8 şubat 2004 pazar günü askerdeydim..Çarşı iznine çıkmıştım.. Gazeteyi açtığımda şok olmuştum.. Cem Karaca
vefat etmişti.. Oysa daha yeni izlemiştik kendisini
Kadıköy Shaft'ta.. E zaten askerdeyim, üstüne bu haber kötü olmuştum..
2003'ün
kasım ayında
kadıköy shaft'da gittim Cem Karaca'ya.. Çok sevdiğim bir şarkısı vardı.. Verilen arada dayanamadım ve arkadaşımla birlikte usulca üst kata çıkıp kapısını
çaldım.. Menejeriyle birlikte oturmuş
çay ve
uzun samsun içiyordu..
"buyrun gençlerrr" dedi bize, buyurduk; elimi sıktı, adımı sordu ve anlatın dedi.. Şu şarkıyı söylerseniz pek mutlu olurum dedim,
"bakarızzz" dedi.. Eyvallah dedim, çıktım.. İkinci yarı başladı, iki parça sonra
"nekbey arkadaşımız için geliyorrr" diyerek şarkıya girdi.. Ben oldukça
şaşkın bir haldeyim.. Hem ismimi unutmamış hem de söylüyordu şarkımı.. Elimle
selam çaktım, başıyla
aldı selamımı.. Aralık ayında ben askere gittim ve 2004 şubat'ında çarşı iznimdeyken öğrendim acı gerçeği.. Ne tesadüftür ki sevdiğim ve istediğim şarkısının adı
Bu Son Olsun idi.. O benim için son konseriydi..
İşte böyle dostlar;
Bu Son Olsun şarkısının yeri benim için ayrıdır, Cem babanın da.. Bu anı da aklımdaki tozlu bölüme yerleşti kaldı.. Mekanı
cennet olsun..
Barış Manço ve Cem Karaca'ya selam olsun..